„Złodzieje koni” Remigiusz Grzela
„Złodzieje koni” to powieść
o pokoleniach mężczyzn w „zaklętym” kręgu kompleksów, słabości i
tchórzostwa. „Romantykach”, złodziejach złudzeń i marzeń. Pokoleniach
nieobecnych ojców, milczących matek. Rodzinie jako polu walki. To powieść
o niebezpieczeństwie odkrywania rodzinnych tajemnic, groźnym wpływie historii
kreującej zastępy bohaterów niezdolnych do życia. Pisana nie „w imię Ojca”, a w
imię „synów-kalek”. Bo przecież mogłoby być zupełnie inaczej…
„W gazetach tego nie napiszą” Taras Prochaśko
Ukraina widziana oczami Prochaśki
to kraina zamknięta masywem Karpat, której granice i reżimy zmieniają się z
zawrotną częstotliwością. To łamigłówka, układanka państw, frontów, języków,
niespokojna krzywa okupacji, wyzwolenia i zniewolenia. To także fenomen
botaniczny, bo na łące „zielonej Ukrainy” gnieździ się kilkadziesiąt zupełnie
odmiennych gatunków ludzkich. I noc na połoninie, kiedy wydaje się, że
przegrzany zapach traw bierze się prosto z gwiazd, i kult śmiecenia zakrawający
na pasję demiurga. W gazetach tego nie napiszą to prywatne lekcje z
ukrainoznawstwa w wydaniu znakomitego pisarza, dziennikarza i botanika.
„Prochaśko w mistrzowski sposób –
czuły, a nie czułostkowy, niekiedy gniewny, a nigdy nienawistny, bez
nacjonalnych ułud, a z wielką miłością – wiedzie nas przez pogańską,
polityczną, kulturową, narodową puszczę, zwaną Ukrainą. Prowadzi, pokazuje,
rozgląda się, wskazuje tropy, ostrzega przed bezdrożami, przedstawia towarzyszy
drogi, widzi historię, rozumie przyszłość, wyraża ukraińską przebogatą,
niejednorodną tożsamość. Pozostawia z pytaniami, choć sprawia wrażenie, że
niemal zawsze zna odpowiedź. W tę podróż po ukraińskiej duszy i myśli wybrać
się należy obowiązkowo, w cieniu Majdanu, w czasie krymskiego kryzysu, gdy leje
się krew, i zawsze później. Bo Ukraina, której nie ma, będzie zawsze.″ - Roman
Kurkiewicz.
„Myśl to forma odczuwania” Susan Sontag, Jonathan Cott
Wszystko, co mi się
przydarza, daje okazję do rozmyślań. Gdybym ocalała z katastrofy samolotu, być
może zainteresowałabym się historią lotnictwa – mówi Susan Sontag na
początku fascynującej rozmowy z Jonathanem Cottem. I wydaje się, że w rzeczy
samej każde przeżycie może okazać się dla pisarki pretekstem do głębszej
refleksji: wielotygodniowy pobyt w szpitalu zainspiruje ją do napisania eseju Choroba
jako metafora, zwyczajne – zdawałoby się – spotkanie z koleżankami i synem
prowokuje do rozważań na temat ról społecznych kobiet i mężczyzn.
Rozmowa, która najwyraźniej
sprawia przyjemność obojgu interlokutorom, nie pomija niemal żadnego z
poważnych i całkiem przyziemnych wątków. Dowiemy się z niej między innymi, jaką
Sontag jest feministką, w jakich okolicznościach zaczęła słuchać rock and
rolla, jak postrzega granice seksualności, jakie widzi związki faszyzmu z
kulturą popularną, kto jest jej ulubionym pisarzem, co myśli o rodzicielstwie,
czego nauczyły ją narkotyki oraz w co się ubiera, kiedy siada do pisania.
Jonathan Cott dotrzymuje kroku
amerykańskiej pisarce, dzięki czemu możemy nie tylko prześledzić jej poglądy na
wiele spraw, ale też przekonać się na własne oczy, jak pracuje jej umysł, który
nawet na chwilę nie przestaje pytać i podważać pewników – skąd na przykład
maniera porządkowania współczesności według dekad? Po co rozróżniać myślenie i
odczuwanie, skoro są jednym i tym samym? Pasjonująca i inspirująca lektura.
Susan Sontag (1933–2004) – wybitna amerykańska intelektualistka i pisarka. Do najważniejszych jej książek należą eseje: O fotografii, Przeciw interpretacji, Widok cudzego cierpienia, Choroba jako metafora naszych czasów oraz powieści: Zestaw do śmierci, Miłośnik wulkanów i W Ameryce. W Polsce ukazały się już także dwa tomy jej dzienników: Odrodzona oraz Jak świadomość związana jest z ciałem.
Susan Sontag (1933–2004) – wybitna amerykańska intelektualistka i pisarka. Do najważniejszych jej książek należą eseje: O fotografii, Przeciw interpretacji, Widok cudzego cierpienia, Choroba jako metafora naszych czasów oraz powieści: Zestaw do śmierci, Miłośnik wulkanów i W Ameryce. W Polsce ukazały się już także dwa tomy jej dzienników: Odrodzona oraz Jak świadomość związana jest z ciałem.
Jonathan Cott – dziennikarz,
redaktor pisma "Rolling Stone" znany ze swych wywiadów m.in. z Johnem
Lennonem, Bobem Dylanem, Glennem Gouldem. W 1978 roku przeprowadził z Susan
Sontag rozmowę, której zaledwie część została opublikowana rok później na
łamach pisma. Teraz ukazuje się ona po raz pierwszy w całości.
„Rwący nurt historii” Ryszard Kapuściński, Krystyna Strączek
Uzupełnienie znakomitych dzieł
reporterskich i punkt wyjścia do rozważań o współczesnym świecie, bogatym i
wielowymiarowym
Zbiór wypowiedzi i zapisków
Kapuścińskiego na temat historii, globalizacji i poszczególnych regionów
świata: Afryki, Ameryki Łacińskiej, Europy i Rosji. Wybór i układ rozdziałów
został zaakceptowany przez Ryszarda Kapuścińskiego. Książka jest uzupełnieniem
jego znakomitych dzieł reporterskich i punktem wyjścia do rozważań o
współczesnym świecie, bogatym i wielowymiarowym.
„Wniebowstąpienie ziemi” Zuzanna Ginczanka
Zuzanna Ginczanka – gwiazda
warszawskiej cyganerii i ofiara hitlerowskiej zbrodni, uważana za jedną z
najzdolniejszych poetek dwudziestolecia międzywojennego – powraca w wyborze pod
redakcją Tadeusza Dąbrowskiego. W jej utworach bezkompromisowość przenika się z
sensualizmem, a niezwykła zmysłowość z szeroko rozumianym doświadczeniem
kultury. Witalizm łączy się z katastrofizmem, egzystencjalnym niepokojem i
obcością wynikającą z żydowskiego pochodzenia.
„Bóg jest czerwony” Liao Yiwu
Gdy Liao Yiwu po raz pierwszy
zetknął się z żywiołową chrześcijańską społecznością w oficjalnie świeckich
Chinach, o chrześcijaństwie wiedział niewiele. Całe życie uczono go, że religia
jest złem, a wyznają ją tylko ludzie sprowadzeni na manowce, sekciarze lub
imperialistyczni szpiedzy. Jednak jako autor dzieł w Chinach zakazanych, a
nawet karanych więzieniem, Liao czuł pewne pobratymstwo z chińskimi
chrześcijanami, którzy tak jak on niezłomnie domagają się prawa do wolności
wypowiedzi i poszukują sensu w pełnym sprzeczności nowoczesnym społeczeństwie.
Nie chcąc, by jego naród stracił
pamięć, Liao podjął się udokumentowania nieznanych wcześniej historii
nieugiętych wyznawców, których wiary totalitarnym władzom nie udało się złamać.
Bóg jest czerwony to
opowieść o Kościele rozkwitającym na przekór wszelkim przeciwnościom, o
polityce i duchowości. Jednocześnie jest to wzruszający hołd oddany niezłomnym
pasterzom i krzewicielom wiary, którzy udowadniają, że totalitaryzm nie może
zawłaszczyć tego, co skrywa się w ludzkich sercach.
„Wiersze wybrane” Adam Zagajewski
Wydawnictwo a5 prezentuje nową
serię tomów poetyckich z płytami CD. Na początek wybory Julii Hartwig,
Stanisława Barańczaka, Ryszarda Krynickiego i Adama Zagajewskiego. Seria będzie
kontynuowana w kolejnych latach. Teraz w nowej szacie graficznej, twardej
oprawie i na szlachetnym papierze, z dodatkiem płyt CD, na której wybrane przez
siebie wiersze czytają sami Autorzy ( wyjątkiem jest tom "Wierszy
zebranych" Stanisława Barańczaka, którego utwory czyta - znakomicie! -
Marek Kondrat).Cykl ten stanowi prezentację poetów - klasyków polskiej poezji
współczesnej, mówiących tu własnym głosem. W przenośni – bo każdy tom jest
osobistym wyborem wierszy i dosłownie – bo usłyszymy ich własne niepowtarzalne
interpretacje. Najobszerniejszy, a jednocześnie najbardziej osobisty zbiór
wierszy Adama Zagajewskiego w wyborze Poety, jest autorskim przewodnikiem po
jego dotychczasowej twórczości. „Wiersze wybrane” pozwalają czytelnikowi
prześledzić zmiany poetyki Zagajewskiego – od wczesnych pełnych sprzeciwu
utworów z czasów Nowej Fali po refleksyjne i kunsztowne teksty z lat
późniejszych. Do książki dołączyliśmy płytę CD z nagraniem czytanych przez
Autora wierszy, m.in. „ Malarze Holandii” i „Spróbuj opiewać okaleczony świat”.
„Jawne tajemnice” Alice Munro
Osiem historii, w których poezja
miesza się z prozą codzienności w rytmie życia małego kanadyjskiego miasteczka
Carstairs.
Bohaterki to kobiety zakochane,
samotne, niezależne i bezradne – używają plotki, by opowiedzieć światu o swoich
tajemnicach: bibliotekarka zakochana w rannym żołnierzu, panna młoda, która
opuszcza swój dom, by odnaleźć szczęście na drugim końcu świata, zdradzona żona
odzyskująca spokój w zwodzeniu męża, kobieta, która z powodu oszustw już nigdy
nie powie prawdy.
Plotka staje się ważniejsza niż
prawdziwe wydarzenia – wszystko to rozgrywa się na granicy fikcji i rzeczywistości…
„Dżuma i cholera” Patrick Deville
31 maja 1940 roku. Z paryskiego
lotniska startuje ostatni samolot Air France, pełen bogatych uchodźców.
Przygląda im się, z lekką pogardą, pewien pan z siwą bródką. On jeden nigdzie
nie ucieka. Bilet na ten lot zarezerwował już kilka miesięcy wcześniej. Wraca
do Wietnamu, który od dawna jest jego prawdziwym domem.
Ten starszy pan to bakteriolog
Aleksander Yersin, uczeń Ludwika Pasteura. Urodził się w 1863 roku w kantonie
Vaud w Szwajcarii, po śmierci ojca. Dorastał w Morges u boku matki
ewangeliczki, która prowadziła pensjonat dla dobrze ułożonych panien
(„koczkodanów”, jak je nazywał). Żeby się uwolnić od tych „malarskich i
literackich głupot” i poświęcić zgłębianiu wiedzy, wyjechał na studia do
Marburga. Potem trafił do Instytutu Pasteura, gdzie między innymi prowadził
badania nad toksyną błonicy. Marzyło mu się jednak coś więcej niż tylko praca
naukowa. Wzorem był dla niego Livingstone, lekarz i odkrywca, zaginiony w
Afryce, a później odnaleziony przez Stanleya. Taką Afryką Yersina staną się
Indochiny, gdzie urządzi sobie coś na kształt małego królestwa, a w 1895 roku,
podczas epidemii w Hongkongu, pierwszy wyizoluje bakterię dżumy i zbada jej
właściwości. Wkrótce stworzy przeciw niej szczepionkę, którą zacznie wytwarzać
na dużą skalę. Ale na bakteriologii jego zainteresowania się nie skończą…
"Dżuma i cholera"
całkowicie odbiega od kanonów tradycyjnej powieści biograficznej. Autor nie dba
o chronologię. Epizody z długiego, barwnego życia Yersina, godne pióra Verne’a
czy Conrada, raz po raz porównuje z przypadkami z krótkiego, awanturniczego
żywota Artura Rimbauda. Spokojowi azjatyckiej egzystencji uczonego
przeciwstawia polityczny chaos i barbarzyństwo XX-wiecznej Europy wstrząsanej
wojnami i rewolucjami. Ta dwoistość znajduje odbicie w języku książki, który od
zimnej sprawozdawczości przeskakuje nieoczekiwanie do fajerwerków prozy
poetyckiej.
Źródło:
http://www.instytutksiazki.pl/zapowiedzi-i-nowosci-wydawnicze,aktualnosci.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz