Obraz w kolekcji nowoczesnej - VI edycja wykładów z historii sztuki

Miejska Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego

Instytut Historii Sztuki KUL
Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych
Galeria Labirynt

zapraszają na wykład
prof. Ryszarda Kasperowicza

Bernard Berenson: modernizm dla wszystkich

1 października 2014, godz. 17.00

Filia nr 2 MBP, ul. Peowiaków 12

Bernard Berenson należał do grona najświetniejszych znawców malarstwa włoskiego renesansu. Był autorem niezliczonych atrybucji, powszechnie uznanym autorytetem i jednocześnie postacią bardzo popularną dzięki swoim książkom o sztuce oraz esejom i wspomnieniom. Berenson stał się także jedną z najważniejszych postaci w handlu dziełami sztuki w pierwszej połowie XX wieku – liczne muzea i kolekcje amerykańskie szczycą się dziś obrazami czy rzeźbami, w zakupie których pośredniczył Berenson. W swoich esejach o sztuce, sięgając do kategorii wypracowanych przez psychologię sztuki i estetykę, Berenson zdołał przekuć określone pojęcia teoretyczne modernizmu na zasób kryteriów niezbędnych, jak mniemał, do właściwego przeżywania sztuki. Dzięki takiej popularnej wersji modernistycznych założeń Berenson przebudował kanon malarstwa włoskiego renesansu, włączając doń mistrzów, którzy wcześniej byli znani właściwie tylko specjalistom. W ten sposób Berenson zdefiniował modernistyczny sposób obcowania z dziełami sztuki dawnej, dając szerokiej publiczności możliwość (może złudną) obcowania z zawsze ważnymi, autonomicznymi wartościami obrazowymi, które modernizm cenił sobie niezwykle wysoko.

Tworzenie kolekcji sztuki jest „pisaniem” pewnej historii. Kolekcja dzieł malarstwa, rzeźby, grafiki, jak też nowych form sztuki współczesnej jest gotowym repertuarem „rzeczowników, przysłówków, czasowników”, trzeba je tylko umiejętnie ułożyć w zdania, stworzyć wyrazistą wypowiedź. Oczywiście kolekcja sztuki, w tym sztuki współczesnej, może pełnić rozmaite funkcje: reprezentacyjną, historyczną, a nawet inwestycyjną. W okresie modernizmu posiadanie kolekcji sztuki stało się ambicją nie tylko kolekcjonerów i miłośników sztuki, ale też muzeów, centrów sztuki, galerii publicznych i prywatnych, w końcu miast, regionów i narodów. W ślad za tym podstawową funkcją kolekcji publicznej jest dziś jej funkcja edukacyjna. Kolekcja jest jej doskonałym narzędziem, gdyż posługuje się oryginałami, udostępnionymi publiczności w przemyślanej formie i przestrzeni. Niejako na mocy definicji jest ona szczególnym zbiorem dzieł, który winien mieć charakter nieprzypadkowy, uzasadniony, wyjątkowy i spójny. Wystawa kolekcji sztuki może być zwierciadłem czasu, określonego momentu historycznego, jego odbiciem w najbardziej reprezentatywnym kształcie. Kolekcje tworzą kanony, ale też je przełamują, opowiadają historię sztuki (czasem zbyt arbitralnie), ale też stawiają pytania, otwierają horyzonty interpretacji sztuki, nobilitują artystów, popularyzują i ukazują ich dzieła w powiązaniach kontekstualnych, w końcu – chronią dzieła przed zapomnieniem, a często też dosłownie – przed zniszczeniem, stając się strażnicami dziedzictwa kulturowego. Tegoroczna edycja otwartych wykładów z historii sztuki poświęcona jest szeroko rozumianemu kolekcjonowaniu sztuki. Zapraszamy do wspólnego przemyślenia rozmaitych sposobów prezentacji zbiorów sztuki, jak też zagadnień towarzyszących kolekcjonowaniu. Przyjrzymy się między innymi postaci konesera – znawcy sztuki, zadaniom kolekcji, ich rewolucyjnym przemianom w dobie nowoczesności czy dylematom archiwizowania i dokumentowania efemerycznych form sztuki współczesnej. Jak co roku wykłady poprowadzą badacze sztuki z ośrodków akademickich i wystawienniczych – Instytutów Historii Sztuki KUL i UW, Instytutu Sztuk Pięknych UMCS, Muzeum Lubelskiego i Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.

Źródło:

http://www.mbp.lublin.pl